monumentaal en ritmisch opgebouwd

Paleis van de Volkenbond

In 1926 werd een architectuurwedstrijd georganiseerd voor de bouw van het paleis voor de Volkenbond: het Palais des Nations. Dirk Roosenburg was één van de kandidaten voor deze prijsvraag. De wedstrijd heeft destijds veel stof doen opwaaien.

Jaar:
1926

Locatie:
Geneve

De Volkenbond was een intergouvernementele organisatie die in 1919 werd opgericht op basis van het Verdrag van Versailles en gevestigd was in Genève. Het doel was om door middel van een supranationale organisatie een einde aan alle oorlogen te maken. Van 1920 tot 1936 had de Volkenbond een tijdelijk onderkomen in het Palais Wilson in Genève.

Uit de 377 ingediende voorstellen verwierven Le Corbusier en zijn neef Pierre Jeanneret het winnende ontwerp. Maar dat ontwerp werd niet gerealiseerd, omdat de conservatieve Volkenbondbestuurders de voorkeur gaven aan een traditioneel paleis. De jury selecteerde vervolgens uit alle kandidaten een groep van architecten voor het ontwerp bestaande uit de Zwitser Julien Flegenheimer, de Fransmannen Henri-Paul Nénot en Camille Lefèvre, de Hongaar Joseph Vago en de Italiaan Carlo Broggi. Het neo-classistische ontwerp leidde tot veel discussie tussen de conservatieven en de modernisten. De publieke opinie was ontevreden. De kranten en architectuurtijdschriften gingen uitgebreid in op de kwestie. Uiteraard had Le Corbusier veel kritiek op de beslissing en het ontwerp. Hij geloofde zelfs in een complot tegen hem. Hij en zijn neef hebben geprobeerd om juridische stappen te ondernemen, maar deze werden door de Volkenbond niet erkend.

De eerste steen werd uiteindelijk in september 1929 gelegd. In 1938 werd het nieuwe hoofdkwartier ingehuldigd. Op 18 april 1946 besloot de Volkenbond zichzelf per direct op te heffen. De Verenigde Naties, die werden opgericht in 1945, kunnen worden beschouwd als de opvolger van de Volkenbond.

De inzending van Dirk Roosenburg gaf uitdrukking aan het torenhoge ideaal van het instituut: internationale samenwerking om vrede en veiligheid te waarborgen. De administratieve onderdelen bracht hij in zijn ontwerp onder in uitgestrekte symmetrische kantoorvleugels. Terwijl de vergaderzaal waar de vertegenwoordigers van deelnemende landen zouden samenkomen, werd bekroond door een monumentale, ritmisch opgebouwde toren. Onbekend is hoe de jury zijn ontwerp heeft gewaardeerd.

Neugierig auf eine Geschichte über Architektur, die Sie glücklich machen wird?

Kontaktieren Sie uns